شناسه
- نویسنده
- میرزا حسن رشدیه
- موضوع
- خرید قریه فیروز آباد
- زبان
- فارسی
- تاریخ
- هجدهم دی ماه ۱۳۰۵
- خلاصه محتوا
- هدف رشدیه از پیشنهاد خرید روستای فیروزآباد این بوده که بتواند شیوه های زندگی سالم و مسالمت آمیز را ضمن آموزش مردم در زمینه های مختلف فرهنگی- اجتماعی و زیست محیطی و تشویق آن ها به مشارکت و تعاون پیاده کند. پیشنهادات وی در نحوه اداره امور مختلف روستا بسیار جامع و گسترده بوده و شباهت زیادی به اهداف گروه های امروزی فعال در ایجاد اکو دهکده ها و نظایر آن دارد
مشخصات محتوایی
الف- سند فوق گواه دیگری بر دور اندیشی، درایت و وسعت افکار میرزا حسن رشدیه است
ب- اصل سند در سازمان اسناد ملی ایران است
پ- بازخوانی و تایپ سند توسط آقای رضا باقریان موحد انجام شده است
مشخصات ظاهری
الف- نامه روی سرنامه رسمی رشدیه و با دستخط وی نوشته شده است
ب- نامه در یک صفحه تنظیم شده است
پ- نامه تایپ شده در ۵ صفحه پیوست است
طھران
حاج میرزا حسن رشدیه
موسس مدارس جدیده ایران
در سنه ١٣٠١ ھجری قمری
١٨ دی ماه ١٣٠۵ مقام
مقام منیع ھیأت وزراء عظام دامت برکاتھم
حال که ادارۀ ھیأت دولت تصمیم یافته است که خرابیھای املاک خالصه را خاتمه دھد، این بنده، قریۀ فیروزآباد را مشتری میباشد که بر طبق مقررات قانون خریداری نماید. بنده تمام موارد ذیل را در این ده معمول می دارد. اولیای دولت ھر یک از آن ھا را شرط شرای دیگر املاک خالصه مقرر بدارد یا ندارد مختار است:
١- حدودِ این ملک در ھر جا که ممکن است با غرس اشجار و در غیر امکان با خندقی که دائم در تحت مراقبت باشد، محدود شود.
٢- اراضی در بین زارعین با اشکال ھندسی تقسیم و در نقشه رسمی به نام ھر زارع محفوظ میشود. در این ده سنگ ریخته و شوسه میشود.
٣- تمام طرق و مسالک حتی حدود مزارع
۴- در این ده، مااَمکن تمام مآکل و ملابس، مصنوع خود اھالی باشد.
۵- در این ده، عده ای بھ نام اُمنا منتخب و حافظ مصالح عموم و کار انجمن ولایتی می کنند.
۶- تمام زکوات و صدقات و اخماس مظالمی و اثلاث از مالک و اھالی این ده در صندوقی جمع و در اختیار امنا بھ مصالح عمومی صرف می شود.
٧- در این ده ھر مولودی متولد شود به سعی عموم ھزار درخت به نام آن غرس و به تصرف ول یاش داد میشود و اگر قبل البلوغ بمیرد، متعلق به صندوق عمومی میشود.
٨- تمام کسبۀ دکاندار این محل به سرمایۀ صندوق عمومی تجارت می کنند مگر ارباب حِرَف و صنایع.
٩- ھفتهای یک یا دو روز در این ده بازار عمومی تأسیس می شود: دوشنبه و جمعه.
١٠ – از تمام ذکور در این ده یک ھفت ساله تا چھل ساله بیسواد نباشد. یعنی دائم یک یا چند مدرسه ابتدایی به خرج صندوق تأسیس میشود.
١١ – در تمام این دِه، یک بی نماز، یک شارب خمر، یک قمار[باز]، یک افیونی، یک تارک جماعت پیدا نمیشود.
١٢ – در این ده، یک گدا و بیکار پیدا نمیشود.
١٣ – در این ده، یک پسر ھیجده ساله و یک دختر یازده ساله عَزَب نمیماند.
١۴ – در این ده، خرج زفاف از سه تومان الی سی تومان بیش نمیشود.
١۵ – عمارت مسکونی ھر عائله از روی یک نقشه متحده به مساعی عموم پرداخته میشود مگر زواید بر نقشه به خرج خود سکنه.
١۶ – در این ده، جز در روزھای بازار، قھوه خانه نباشد.
١٧ – پس از آن که تمامی اھالی نویسنده شدند از طرف انجمن دفاتری به عموم توزیع می شود که تمام دارایی و دخل و خرج خود را ھر کس قید دفتر کند.
١٨ – در میان سکنه این ده، افتخار با کسی میشود که سال را به کمتر مخارج به آخر رسانیده.
١٩ – ھمیشھ یک ماه به موقع اخذ مالیات مانده مالیات این ده به توسط انجمن یا خود مالک تحویل خزانه میشود.
٢٠ – ھمیشه به خرج صندوق عمومی، دو نفر در نجف اشرف، دو نفر در مدارس عالیه طب، دو نفر در مدرسۀ فلاحت، دو نفر در فرنگ مشغول تحصیل میشوند.
٢١ – به خرج صندوق عمومی، مشیخیتی تأسیس می شود که دفاتر موالید و وفیات و عقد و طلاق را اداره کند و مباشرت امر اموات با آن شود.
٢٢ – مااَمکن عملیات زراعتی در این ده با آلات و ادوات علمی اوروپایی می شود.
٢٣ – ورقهای از طرف مالک مشتمل بر این مواد و موادی دیگر طبع و به دست اھالی داده میشود که به مرور دھور، خود سکنه، حافظ و مجری آن باشند.
٢۴ – خود با عائله در این دِه ساکن و مشغول زراعت و تعلیم فلاح و فلاحت میباشم.
« ولله علی مانقول وکیل »
پیر معارف رشدیه